همه

کاربرد چراغ‌های خودرو چیست؟

آشنایی با کاربردهای چراغهای خودرو و زمان استفاده از آنها

  • چراغ جلو :
  • چراغ عقب:
  • چراغهای مخصوص روز:
  • چراغهای مه شکن:
  • چراغهای راهنما:
  • چراغ ترمز:
  • چراغ خطر (فلاشر):
  • چراغ راننده:

همان طور که می دانید، هر ماشینی چراغهای مختلفی دارد و هر چراغ کاربرد متفاوتی دارد که در مواقع خاصی به کمک راننده می آید. اگر از این چراغها به درستی استفاده نشود، حتی ممکن است تصادفات رانندگی اتفاق بیفتد و به همین خاطر خیلی مهم است که با کاربردهای چراغهای خودرو و زمان مناسب استفاده از آنها آشنا شوید.

چراغهای خودرو عبارتند از:

چراغ جلو :

هر خودرو دو مدل چراغ جلو دارد: نور پایین و نور بالا. این چراغها به راننده کمک می کنند تا در تاریکی مسیر جاده را ببیند و درعین حال به ماشین های روبرویی نشان می دهد که اتومبیلی در لاین مقابل در حال حرکت است. چراغ جلو نور پایین، نور ملایمی را توزیع می کند تا جلو و اطراف ماشین به اندازه کافی برای دید شما روشن شود و روشنایی آن، به حدی نیست که چشمان راننده خودروهای مقابل را آزار دهد. اما چراغهای نور بالا، نور را به صورت متمرکز توزیع می کنند که باعث آزار چشم راننده روبرویی می شوند و تنها باید زمانی از نور بالا استفاده کرد که ماشینی از روبروی شما نمی آید.

چراغ عقب:

این چراغها، چراغهایی قرمز رنگ در پشت اتومبیل شما هستند و هر زمان که چراغهای ماشین را روشن کنید، روشن می شوند. این چراغها به راننده های پشت سری کمک می کنند تا ماشین شما را در تاریکی شب ببینند و فاصله شان را با شما تنظیم کنند.

چراغهای مخصوص روز:

این چراغها در جلو و عقب اتومبیل قرار دارند و با یک بار چرخاندن دسته چراغهای ماشین، روشن می شوند. هدف از طراحی این چراغها این است که حتی در طول روز هم آنها را روشن کنید تا سایر ماشین ها شما را راحت تر ببینند ولی در ایران روشن کردن این چراغها در طول روز کمتر رایج است.

چراغهای مه شکن:

این چراغها در نزدیکی چراغهای جلو قرار دارند و نورشان معمولا به سمت پائین تنظیم است تا بتوانند در شرایط آب و هوایی مه آلود، مورد استفاده قرار گیرند. هدف از استفاده از این چراغها این است که مانع از شکست وبرگشت نور در مه و در نتیجه بازگشت نور به سمت خود راننده می شوند. در آب و هوای مه آلود و زمانی که چراغهای جلو نور کافی را تامین نمی کنند، باید چراغهای مه شکن را روشن کنید

چراغهای راهنما:

این چراغها در جلو و عقب خودرو و درکنار چراغهای جلو و عقب قرار دارند. وقتی شما چراغ راهنما را می زنید، به راننده های پشت سر و روبرویی تان هشدار می دهید که به زودی قصد گردش به راست یا چپ را دارید.

چراغ ترمز:

این چراغها در کنار چراغهای عقب ماشین قرار دارند و با روشن شدنشان، به راننده های پشت سرتان اعلام می شود که شما سرعت ماشین را کم کرده اید یا قصد متوقف شدن دارید. به محض آنکه شما پایتان را روی پدال ترمز بگذارید، این چراغها روشن می شوند. البته باید مطمئن باشید که این چراغها سالم باشند و نسوخته باشند.

چراغ خطر (فلاشر):

این چراغ معمولا با نام فلاشر شناخته می شود و در بخش جلو و عقب اتومبیلها قرار دارند. وقتی شما فلاشر ماشین را روشن کنید، به راننده های دیگر اطلاع می دهید که با مشکلی روبرو شده اید؛ به عنوان مثال وقتی سنگ ریزه در داخل جاده ریخته شده، جاده لغزنده است، جلوی شما ترافیک ناگهانی است یا تصادفی در جلوی شما اتفاق افتاده و ماشین ها با سرعت کمتری در حال حرکت هستند، باید سریعا فلاشر ماشین را روشن کنید.

چراغ راننده:

این چراغها در داخل کابین ماشین قرار دارند و درصورتی که بخواهید داخل کابین ماشین را برای خودتان و یا سرنشینان ماشین روشن کنید، می توانید از این چراغ بهره بگیرید. مثلا اگر می خواهید نقشه را چک کنید یا در تاریکی در داخل ماشین دنبال چیزی بگردید، می توانید این چراغ را روشن کنید ولی نباید برای مدتی طولانی این چراغ را روشن نگه دارید؛ چون روشن بودن این چراغ قدرت بینایی راننده را کم می کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *